Tijdens de jongste gemeenteraad kaartte Vlaams Belang-raadslid Davy Wolfs een zorgwekkend fenomeen aan: discriminatie op basis van politieke overtuiging binnen erkende en gesubsidieerde verenigingen in Hasselt.

Het reglement van de stad stelt duidelijk dat erkende verenigingen “niet-discriminerend” mogen zijn. Maar hoe wordt die voorwaarde in de praktijk gecontroleerd? En wat gebeurt er wanneer een vereniging – bewust of niet – mensen uitsluit vanwege hun politieke voorkeur?

Davy Wolfs vroeg het stadsbestuur om klaarheid:

• Valt politieke voorkeur onder de discriminatieclausule?

• Wat zijn de gevolgen voor erkende verenigingen die aan uitsluiting doen?

• Zijn er al concrete gevallen bekend in Hasselt?

De essentie van zijn boodschap is helder: discriminatie is discriminatie, ook als het ideologisch is. Verenigingen die met belastinggeld ondersteund worden, horen open te staan voor álle burgers – ongeacht hun overtuiging. Het kan niet dat politieke voorkeur leidt tot uitsluiting of structurele benadeling.

Het is nu aan het stadsbestuur om duidelijk kleur te bekennen. Gelijke behandeling moet ook binnen het verenigingsleven een realiteit zijn – niet enkel een mooie intentie op papier.